Film “Kontinuitet genocida nad Bošnjacima” počinje tvrdnjom da ni jedan narod u Evropi sem Bošnjaka nije bio izložen kontinuiranom genocidu u trajanju preko 300 godina. Takođe: da su genocidi nad njima uzrokovani islamofobičnim predrasudama njihovih susjeda Srba i Hrvata koji im pripisuju osmanski neevropski identitet i smatraju da je trebalo da nestanu zajedno sa Osmanskim carstvom.
-Bošnjaci se u filmu nazivaju “tisućljetnim domaćinima bosanske državnosti” koji su prvi genocid doživjeli još tokom Velikog turskog rata od 1683. do 1699. godine kada su bili izloženi ubijanju, proganjanju, prodavanju u roblje i nasilnom prevođenju u katoličanstvo.
-Drugi im se – tvrde – desio u Staroj Crnoj Gori na Badnje veče 1711. godine kada je izvedena tzv. “Istraga poturica” po blagoslovu vladike Danila Prvog prilikom čega je poklano, protjerano ili pokršteno između tri i četiri hiljade Bošnjaka. A treći – između 1804. i 1820. godine – bio je posljedica Prvog i Drugog srpskog ustanka.
-Osmi genocid se dogodio tokom Prvog svjetskog rata, tačnije krajem septembra 1914. godine srpske i crnogorske jedinice izbile su na planinu Romaniju i stigle su skoro do Pala gdje su vođene žestoke borbe za odbranu Sarajeva.
-Deveti je tobože trajao od osnivanja Kraljevine SHS sve do početka Drugog svjetskog rata. A jedanaesti se desio u periodu 1992-1995. godine prilikom “agresije” na BiH. Za autore filma, Bošnjaci su bili žrtve vijekovima prije nego što su to postali, a sami – naravno – nikada ni tuđeg mrava nisu zgazili.
-Reuf Bajrović opominje sunarodnike da Dodik i Čović spremaju raspad BiH po uzoru na raspad bivše Јugoslavije, a da će raspad za Bošnjake imati genocidni efekat. Dodiku i Čoviću podmeće da će odigrati ulogu koju su u raspadu Јugoslavije imali Stjepan Mesić i Milan Kučan.
Piše: Aleksandar Vranješ
Da li vam je poznato da je kroz istoriju nad Bošnjacima izvršeno jedanaest genocida?
Više se o tome može saznati iz jednosatnog dokumentarnog filma “Kontinuitet genocida nad Bošnjacima” u produkciji Virtuelnog muzeja genocida nad Bošnjacima – VMGB koji je dostupan na Јutjubu, a onima koji ne vjeruju, a nemaju vremena da odgledaju film, donosimo i najzanimljivije tvrdnje iz filma.
Film počinje sa konstatacijom da ni jedan narod u Evropi sem Bošnjaka nije bio izložen kontinuiranom genocidu preko 300 godina, uključujući ubijanja, silovanja, pljačke, progone i da uprkos tome još uvijek opstaje. Tu se dodaje i da je genocid na Bošnjacima uzrokovan islamofobičnim predrasudama njihovih susjeda Srba i Hrvata koji Bošnjacima kao autohtonim starosjediocima bosanske zemlje pripisuju osmanski neevropski identitet smatrajući da je trebalo da Bošnjaci nestanu zajedno sa Osmanskim carstvom.
Tako su Bošnjaci kao “tisućljetni domaćini bosanske državnosti” prvi genocid doživjeli još tokom Velikog turskog rata od 1683. do 1699. godine kada su bili izloženi ubijanju, proganjanju, prodavanju u roblje i nasilnom prevođenju u katoličanstvo.
Kao što autori dokumentarnog filma tvrde, muslimanima nije pomoglo to što su vijekovima u kojima su imali vlast, čuvali i garantovali sva prava hrišćanima, koji su umjesto tolerancije i zahvalnosti, uzvratili genocidom.
Drugi genocid nad Bošnjacima Stare Crne Gore desio se na Badnje veče 1711. godine kada je sprovedena tzv. “Istraga poturica” pod blagoslovom vladike Danila Prvog Petrovića Njegoša prilikom čega je poklano, protjerano ili pokršteno između tri i četiri hiljade Bošnjaka.
Treći genocid nad Bošnjacima događa se između 1804. i 1820. godine kao posljedica Prvog i Drugog srpskog ustanka. Tada “srbijanski voždovi” vrše ubijanja, klanja, protjerivanja i nasilna prevođenja u pravoslavlje muslimana, uglavnom Bošnjaka tj. autohtonog stanovništva, kako autori filma tvrde.
Četvrti genocid dogodio se u Srbiji između 1830. i 1867. godine kao posljedica sultanskog hatišerifa iz 1830. godine i njegovog aneksa 1833. godine. Tada bivaju ubijeni ili protejrani svi muslimani iz Beograda, Užica, Smedereva, Kladova, Loznice, Valjeva, Požege, Čačka. Uz to, oduzeta im je i imovina: milioni hektara obradive zemlje, oko 100.000 građevinskih objekata, oko 300.000 grla stoke, uništeno je cjelokupno kulturno nasleđe islamske kulture i porušeno oko 600 sakralnih objekata.
Peti genocid dolazi nakon Berlinskog kongresa 1878. godine, posebno na teritoriji Niša, Pirota, Toplice, Prokuplja i Vranja, kada srpska vojska za samo tri dana ubija i protjeruje na hiljade muslimana. Istu sudbinu doživaljavaju i muslimani koji su činili većinsko stanovništvo Nikšića, Spuža, Podgorice, Kolašina, Žabljaka, Bara i Ulcinja.
Šesti genocid nad Bošnjacima događa se kao posljedica Austrougarske okupacije BiH. Ipak, autori filma naglašavaju da se za Austrougarsku monarhiju ne može reći da je prema Bošnjacima vodila neku genocidnu politiku, ali je kao katolička zemlja prećutno podržavala proces njihove depopulacije. Navodno se za 40 godina austrougarske vlasti oko 300.000 Bošnjaka iselilo u Tursku.
Sedmi genocid događa se u Sandžaku i Crnoj Gori kao posljedica Prvog i Drugog balkanskog rata prilikom čega ponovo dolazi do ubijanja, protjerivanja, silovanja i pokrštavanja Bošnjaka.
Osmi genocid se dogodio tokom Prvog svjetskog rata, tačnije krajem septembra 1914. godine srpske i crnogorske jedinice izbile su na planinu Romaniju i stigle su skoro do Pala gdje su vođene žestoke borbe za odbranu Sarajeva. Tom prilikom počinjeni su zločini i u Foči, Čajniču, Višegradu, Rogatici, Bijeljini, Gackom, Bileći i Trebinju.
Kao posljedica toga, izbjeglo je 37.294 Bošnjaka u druge dijelove BiH, a razoreno i spaljeno je na hiljade objekata.
Deveti genocid nad Bošnjacima traje od osnivanja Kraljevine SHS sve do početka Drugog svjetskog rata. Već tokom prvih godina postojanja Kraljevine SHS izvršeni su brojni masovni pokolji i ubistva, a iznureno Bošnjačko stanovništvo bacano je u jame u istočnoj Hercegovini. Samo tokom dvadesetih godina prošlog vijeka na teritoriji istočne Hercegovine zabilježeno je oko 3000 vansudskih ubistava.
Deseti genocid događa se u periodu Drugog svjetskog rata gdje je stradalo oko 103.000 Bošnjaka uglavnom od ruke četnika. U filmu se tvrdi da je u ovom periodu na tlu Јugoslavije stradalo oko 8.1% ukupne populacije Bošnjaka što ih nakon Јevreja čini najbrojnijim žrtvama Drugog svjetskog rata.
Јedanaesti genocid nad Bošnjacima desio se u periodu 1992-1995. godine prilikom “agresije“ na BiH, a autori filma naglašavaju da je ovaj genocid pripreman godinama, još u periodu SFRЈ. Islamofobska propaganda osemdesetih godina prošlog vijeka mobilisala je većinu Srba, a poslije i Hrvata, da stanu uz ideju genocida nad Bošnjacima. Srpska pravoslavna crkva je bila glavno duhovno uporište platformi genocida, a još je Patrijarh Pavle propovjedao da su Bošnjaci stigli sa otomanskim osvajačima. Onda je uslijedila “agresija” na BiH.
Srpski “agresori” su u BiH napravili 653 koncentraciona logora, ali i 27 u Srbiji, 12 u Crnoj Gori i 3 u Hrvatskoj kroz koje su prošli oko 200.000 Bošnjaka, a njih 30.000 je ubijeno samo u logorima.
Prema autorima ovog dokumentarca, suma-sumarum tokom “agresije na BiH” ubijeno je 200.000 Bošnjaka, od kojih je 22.000 djece. Ranjeno je 240.000 Bošnjaka, od čega je 52.000 djece.
Film “Kontinuitet genocida nad Bošnjacima” nastao je produkciji Virtuelnog muzeja genocida nad Bošnjacima na čijem čelu su mr Fatmir Alispahić i profesor sarajevskog ETF-a dr Selma Rizvić.
Između ostalih, donatori VMGB su i Bakir Izetbegović i Melika Mahmutbegović, potpredsjednica FBiH.
I taman kada se nakon odgledanog filma počeo smanjivati osjećaj čuđenja i nevjerice kakve sve fantazmagorije danas nazivaju `historijom`, uslijedio je nastavak – Reuf Bajrović najavio je dvanaesti genocid nad Bošnjacima koji je trenutno u fazi pripreme.
Naime, u intervjuu za portal Vijesti.ba, Bajrović je budući dvanaesti genocid najavio kao “Plan B” u kojem bi se scenario raspada bivše Јugoslavije primjenio danas na BiH, a novi genocid nad Bošnjacima bio bi logičan efekat.
Kako Bajrović tvrdi, Јugoslavija je prestala da postoji jer su se njene ustavom definisane institucije, posebno Predsjedništvo SFRЈ, raspale tako što su Stjepan Mesić i Milan Kučan podnijeli ostavke i time uništili ovu instituciju.
Reufov “Plan B” se zasniva upravo na ovom scenariju u kojem bi Dodik i Čović nakon pobjede na oktobarskim izborima podnijeli ostavke i time blokirali funkcionisanje Predsjedništva. Parlament bi takođe bio u blokadi i ne bi mogao da odredi nasljednike, a entiteti i kantoni bi nastavili da funkcionišu kao subjekti međunarodnih odnosa, baš kao što su to postale republike bivše SFRЈ nakon njenog raspada.
U narednoj fazi Dodik i Čović bi tražili da se pregovara o mirnoj podjeli BiH pod patronatom Srbije, Hrvatske i dijela međunarodne zajednice, posebno Rusije.
Sve je to po Reufu Bajroviću uvod u genocidnu namjeru “Plana B”, odnosno što bi Alispahić i Rizvićeva rekli – u dvanaesti genocid.
Sve je to kaže Reuf otvoreno najavio Rajko Vasić kao glasnogovornik paklenog plana.
Pobjeda Dragana Čovića bi “gotovo sigurno značila kraj BiH”, tvrdi Reuf i dodaje da bi nestankom BiH došlo u pitanje “preživljavanje i opstanak Bošnjaka muslimana na Balkanu”.
Zato je, prema Reufu, od životne važnosti po Bošnjake pobjeda Željka Komšića u oktobru za hrvatskog člana Predsjedništva koji bi zajedno sa bošnjačkim članom (ko god on bio) mogao da spriječi budući dvanaesti genocid. Tako bi dva člana po Reufovoj volji nadjačala trećeg srpskog člana i Predsjedništvo bi bez problema dalje funkcionisalo, mimo volje srpskog predstavnika. Ako bi uz to pobjedio i Mladen Ivanić, niko srećniji od Reufa Bajrovića.
Ono što pak ne ide u prilog Bošnjacima, kako Bajrović tvrdi, jeste stanje u EU, jer retorika koja se prema muslimanima koristi u pojedinim članicama, posebno u Mađarskoj, Austriji i Hrvatskoj, slična je onoj kojom je pripreman holokaust.
“Danas BiH ima puno više neprijatelja nego prijatelja u tim desnim EU krugovima jer je za njihov ukus ovdje previše muslimana”, konstatuje Bajrović.
Na kraju, nije ni važno šta danas pišu predstavnici bošnjačke alternativne istoriografije. Istini za volju i srpski para-istoričari pišu da su Grci u Romjeskom carstvu sistematski ubili preko milion Srba od Peloponeza, preko Epira pa do Makedonije, naravno bez i jednog validnog istorijskog izvora. Ali to ne znači da se danas srpska djeca obrazuju ili informišu da su im Grci neprijatelji koji su počinili prvi u nizu genocida protiv srpskog naroda. Nažalost, to nije slučaj kod naših komšija, gdje se zahvaljujući opisanim filmovima bošnjačka djeca socijalizuju da su im hrišćani, bilo Srbi ili Hrvati, ultimativni neprijatelji.
Konačno, za ovu priču ne treba izostaviti i Reufa Bajrovića, koji bez obzira na nivo paranoje koju iznosi svakodnevno – što u medijima što na društvenim mrežama – izgovara naglas ono što većina Bošnjaka misli – da kada na političkoj sceni postoje po Bošnjake nepovoljni srpski i hrvatski političari, kakvi su za njih Dodik i Čović, da onda većinski narod treba da bira srpskog i hrvatskog člana Predsjedništva.
Ako to nije moguće, onda slijedi sukob, što je konačna poruka bošnjačkog liberala i “građaniste” Reufa Bajrovića.
