Rat crnogorskih klanova koji traje skoro pet godina u Crnoj Gori i Srbiji ali i drugim zemljama Evrope, do sada je odnio 40 života. Iako su likividirani tokom ovog sukoba mahom bili direktni saradnici kriminalnih grupa, bilo je i “slučajnih” žrtava – ubistava nevinih ljudi koji su se našli u pogrešno vrijeme na pogrešnom mjestu, ali i onih koji su značajno uticali na dešavanja u kriminalnim krugovima i, može se reći, preokrenuli tok ratovanja.
Goran Radoman
Kamenčić koji je pokrenuo lavinu krvavih ubistava i kriminalnih obračuna i naglo promijenio poslovanje kriminalnih grupa koje se prevashodno bave trgovinom kokaina, svakako je ubistvo Gorana Radomana, 2015. godine na Novom Beogradu. Iako je kobni metak ispaljen na najvećoj beogradskoj opštini, srž ovog sukoba krije se u Španiji, gdhe je nestalo 300 kilograma kokaina vruhednog 15 miliona evra.
Krađa velike količine droge napravila je razdor u kriminalnoj grupi koja je do tada poslovala kao cjelina, a, logika podzemlja nalagala je da neko za takav gubitak mora da plati glavom.
Kotorski klan se od tog trenutka grana na škaljarski i kavački, a sukob koji, čini se, nikada neće dobiti svoj epilog, traje pola decenije i odnosi 40 žrtava.
Aleksandar Stanković
Oktobra 2016. godine, nedaleko od Centralnog zatvora u Beogradu, ubijen je vođa navijača Parizana Aleksandar Stanković (29) koga javnost poznaje po nadimku Sale Mutavi.
Na njegov i još jedan automobil pucano je iz automobila marke “BMW” koji se ubrzo nakon kiše metaka ispaljene iz “kalašnjikova” udaljio u nepoznatom pravcu. Potom je vozilo, prema dobro utvrđenom kriminalnom scenariju, pronađeno zapaljeno.
Osim njega, u pucnjavi su ranjene još dvije osobe od kojih je jedna zatvorski čuvar koji je bio u društvu Stankovića.
Ovo ubistvo odmah je diglo na noge cijelu srpsku i regionalnu javnost. O njemu je govorio sam vrh države, pa je tako neposredno poslije ovog ubistva ministar unutrašnjih poslova Nebojša Stefanović objavio rat kriminalnim grupama.
– Objavljujemo rat mafiji, ovo će biti teška borba u koju policija i bezbjednosne službe ulaze. Želim da poručim jednu stvar krimimalnicma i banditima koji dolaze u Beograd i Srbiju i misle da na našim ulicama mogu da se obračunvaju da ovo nije njihova prćija. Nećemo dozvoliti da našu zemlju koristi kao poligon za svoje obračunavanje – rekao je ministar.
On je dodao da “tu posebno misli na jednu bivšu jugoslovensku republiku u kojoj se nalazi baza tih kriminalaca”.
Podsjećanja radi, Aleksandra Stankovića je javnost upoznala kada je bio u društvu dvojice mladića koji su pretukli direktora FK Partizana Miloša Vazuru. Tada je nastala i čuvena fotografija na kojoj pokazuje srednji prst ka nadzornoj kameri.
Takođe, Stanković je osuđen 2013. godine na pet godina zatvora, ali tu zatvorsku kaznu nikada nije odležao. Više od 10 puta odložio je izdržavanje kazne uz opravdanje da ima zdravstvenih tegoba.
Ubistvo Miloša Šakovića i slučajne žtrve
Prije nešto više od godinu dana, u centru Podgorice usred bijela dana u jednom kafiću, pred brojnim svjedocima, dogodilo se stravično ubistvo Miloša Šakovića. Međutim, hici koji su bili namjenjeni Šakoviću završili su i u tijelu Radivoja Šakovića, muškarca koji je sa prijateljima sjedio za susjednim stolom. Nesrećni čovjek nastradao je jer se našao u pogrešno vrijeme na pogrešnom mjestu.
Upravo u toj činjenici leži važnost ovog događaja. Surova mafijaška likvidacija izvedena u centru glavnog grada oko 11 sati prijepodne odnijela je život građanina čija je jedina krivica bila što je sa svojim prijateljima sjedio za stolom u kafiću. Nije imao kriminalni dosije, nikakve veze sa kriminalnim radnjama niti crnogorskim podzemljem. Jednostavno je samo sjedio u blizini bezbjednosno interesantne osobe.
Nakon što su meci tog jutra odjeknuli Podgoricom, cijela tamošnja javnost zaledila se od straha. Za građane ove države to je značilo da su direktno izloženi opasnosti samim tim što su izašli na ulicu, krenuli na posao, školu, u kafić…
Ovaj nemili događaj upravo zato doveo je do velikih promjena u vrhu bezbjednosnih službi. Naime, ostavke su podnijeli prvi čovjek Uprave policije Slavko Stojanović, šef podgoričkog Centra bezbjednosti Jovica Rečević, a smijenjen je i šef podgoričkog ANB Milan Kovačević.
U međuvremenu, suspendovan je i policajac Miodrag Bulatović, koji nije reagovao prilikom pucnjave, iako se nalazio samo nekoliko metara udaljen od dešavanja. Ovakav potez vrha bezbjednosnih službi bio je znak da dražava ima nultu toleranciju prema kriminalu.
Dalibor Đurić
Iako pozicija u hijerarhijskoj strukturi Dalibora Đurića nije bila visoka, već se vodi kao pripadnik kriminalne, škaljarske, grupe, način na koji je likvidiran nezapamćen je u istoriji ovdašnjeg, a možda i svjetskog, podzemlja.
Likvidacija koja odgovara scenariju holivudskog filma dogodila se dok je Đurić bio na odsluživanju zatvorske kazne u Spužu. Po uobičajenom protokolu krenuo je u zatvorsku teretanu koja se nalazila u Poluotvorenom odjeljenju zatvora.
U tom trenutku, naizgled, bio je zaštićen zatvorskim zidinama i bodljikavom žicom i ništa nije slutilo da će doći do zločina. Međutim, snajperista saktiven na brdu nedaleko od zatvora čekao je u zasjedi taj trenutak i iskoristio ga – ispalio je smrtonosni hitac Đuriću pravo u srce.
Ni odmah pružena medicinska pomoć nije uspjela da spase Đurića. Kasnije je objelodanjeno da je i sam govorio da se osjeća nebezbjedno i da uopšte nije trebalo da se nađe u poluotvorenom odjeljenju, zbog čega će njegovoj porodici biti isplaćena odšteta.
Ubistvo u trenuktu izvršenja krivične kazne, praktično naočigled države, iza velikih zidina zatvora dokazalo je da nema sigurnog mjesta koje potencijalni ubica neće pronaći, niti prepreke koju neće prevazići. Rat škaljarskog i kavačkog klana, kao i njihovih ogranaka, na ovaj način popeo se za stepenicu više.
Veselin Vesko Vukotić
Hronološki gledano među posljednjim likvidacijama koje su podigle veliku prašinu u podzemlju jeste ubistvo Veselina Veska Vukotića, oca Jovana i Igora Vukotića koji slove za vođe škaljarskog klana, u Dobroti u Crnoj Gori.
Kako je već dobro poznato da razmirice među pripadnicima klanova funkcionišu po sistemu “oko za oko”, jasno je da je njegovom likvidacijom otvorena “pandorina kutija” i strahuje se da rat postane daleko krvaviji nego što je to bio do sada, barem ako je suditi po pređašnjem iskustvu.
Iako se Veselin samo u par navrata pojavljivao na stranicama crne hronike, mahom zbog svojih nasljednika koji rukovode kriminalnim grupama, njegovo ubistvo napravilo je pometnju. Tome u prilog govori i poruka koju je njegov sin Jovan, objavljujući čitulju iz zatvora, prenio poruku da “svako zna šta mu je činiti” pretpostavlja se pripadnicima svoje grupe.
– Ponestalo mi je riječi! Nismo stigli da se oprostimo pred tvoj vječni odlazak na junačko Čevo. Tvoja smrt danas je probudila ono što sam godinama umirivao u sebi. Svako zna šta mu je činiti. Obraz ćemo sačuvati kako si nas učio cijelog života, a život je prolazan – napisao je Jovan, koji trenutno izdržava kaznu zatvora u Beogradu.
