Od kada su zavladale tropske vrućine, nesnošljive su gužve na rijekama, jezerima, u planinama, ali turisti i vikendaši nemaju dovoljno mjesta za odmor i rekreaciju.
– U Potkozarju postoji veliki broj prirodnih potencijala koji nisu dovoljno iskorišteni – kaže Dragan Brdar, direktor Specijalističke bolnice za fizikalnu medicinu i rehabilitaciju „Mlječanica“ kod Kozarske Dubice.
On naglašava da zdravstveno-turistički kompleks na obroncima Kozare u Mlječanici može da se, uz minimalna ulaganja u poređenju sa zaradom, preuredi i doprinese ekonomskom preporodu.
Foto: Milan Pilipović/RAS Srbija
Dragan Brdar
– Posjedujemo ljekovitu vodu, ekološki zdravu sredinu, mirno i od buke izolovano područje sa prirodnim rezervatom, istorijskim i vjerskim spomenicima. Evidentno je veliko interesovanje turista iz regije, narod dolazi, raspituje se, ali njihovim potrebama, kao zajednica, ne možemo udovoljiti – smatra Brdar koji zagovara izgradnju hotela, sportskih terena, vanjskog bazena i drugih sadržaja koji će Kozarskoj Dubici i Republici Srpskoj donijeti višemilionsku zaradu.
O izdašnoj prirodi i turističkim poslenicima bez dovoljno ideja, ali i materijalne podrške, uveliko govore i u drugim potkozarskim opštinama. Zoran Adžić, načelnik Gradiške kaže da se o turizmu, kao važnoj grani privređivanja, ne može ozbiljno govoriti sve dok je ona potrošačka, a ne profitabilna.
Foto: Milan Pilipović/RAS Srbija
– Težnje gradske uprave su da što prije, koristeći prirodne i druge resurse, obezbijedimo turističke kapacitete koji će gostima pružiti potpuni ugođaj, predstaviti naše autentične vrijednosti i napuniti kasu. Ovako, godinama se zagovaraju i nude programi, troši novac iz budžeta, a to ne daje očekivani rezultat – smatra gradiški načelnik Zoran Adžić.
U turističkim organizacijama potkozarskih opština hvale se dobrim idejama, nude prospekte i reklamni materijal, ukazuju na prirodu s razglednica, kulturu, tradiciju i običaje, ali se istovremeno žale da bez investicija i više novca turističku djelatnost ne mogu ozbiljnije svrstati na regionalnu mapu.
– Imamo bogatstvo koje vrijedi pokazati drugima, vjerske objekte, lovišta, ribolov, planinarenje – naglašavaju u srbačkoj Turističkoj organizaciji stavljajući u prvi plan manastir Osovicu, planinu Motajicu i močvare Bardače.
Foto: Milan Pilipović/RAS Srbija
U gradiškoj opštini hvale se Savom, biciklitičkim stazama na Kozari, crkvom brvnarom u Romanovcima, narodnim zborovanjima i lijevčanskim jezerima. Kozarski vrhunci bogati su ljekovitim biljem, ali ono propada ili završava u sijenu. U opštini Laktaši na počasnom mjestu je banjski turizam. U turističkoj ponudi sve značajnije mjesto zauzimaju proizvodnja vina te drugih autohtonih napitaka.
– Od turističkih programa prihodi u našoj opštini su višemilionski. To je za Laktaše veoma važno i zato smo odlučni da ulažemo u ovu oblast jer se novac višestruko i brzo vraća. Ključne su dobre ideje i kadrovi koji mogu prepoznati profitabilna turistička mjesta, sačiniti programe koji dugoročno daju dobre rezultate – smatra Ranko Karapetrović, načelnik Laktaša.
Foto: Milan Pilipović/RAS Srbija
Ranko Karapetrović, načelnik Laktaša
On takođe, osim banjskog, šansu vidi u razvoju seoskog turizma po uzoru na Sloveniju. Ovdje su, kaže Karapetrović, vino, rakija, mliječni proizvodi, povrće, voće i druga roba veoma traženi prilikom posjeta turističkih grupa iz inostranstva. Za sada se turistička ponuda svodi na restorane, etno-sela i naselja u privatnom vlasništvu. Pojedinci, uglavnom spontano i bez jasnog plana, osim nekolicine izuzetaka, nastoje da iskoriste porodična imanja i starine za turističku ponudu, smatraju naši sagovornici koje smo anketirali u Novoj Topoli.
Autori više naučnih studija u banjalučkoj regiji zaključili su da je neophodno povećanje broja smještajnih kapaciteta, izgradnja kampova i bungalova, unapređenje ugostiteljske ponude, proizvodnja suvenira, bolje pozicioniranje banjskih centara na tržištu, uređenje riječnih obala i planinskih turističkih staza, uvođenje novih manifestacija, zaštita lovnih i ribolovnih područja, identifikovanje zona seoskog turizma, uvođenje standarda turističke ponude i signalizacije, te otvaranje info centara.
Među nepovoljnim faktorima označeni su neprepoznatljiv turistički imidž, nedovoljno poznate destinacije, loša svijest o značaju turizma, neprepoznatljiv turistički proizvod, nizak nivo kvaliteta usluga, nepotpuna institucionalna organizovanost, biznis barijere.
Zamjerke
Rijeke, jezera, planine i druga izletišta su početkom jula krcata, ali posjetioci imaju mnoštvo zamjerki.
– Pristup rijekama i jezerima je loš, u vodi je mnogo smeća, etno-kompleksi nemaju dovoljno sadržaja ni kapaciteta za uslugu, putevi su loši, nema dovoljno parkirališta, ugostiteljska ponuda je oskudna, mjesta za odmor i izlete nisu obilježena… – smatraju turisti ocjenjujući nespremnim potkozarske sredine, koje su najbliže Evropskoj uniji, da ugoste turiste i od toga pristojno zarađuju.
