“Najavljeno političko nasilje i kršenje verskih sloboda, sa zahtevom za zabranu vršenja verskih obreda, te pretnje krvoprolićem i sukobima, doživljavaju se kao sredstva kojima se može postići zaštita u svetu nepriznate i ismevane Crnogorske pravoslavne crve i navodnih državnih interesa!”, saopštio je član Pravnog saveta našeg portala Predrag Savić
Piše: Predrag Savić, član Pravnog savjeta IN4S
Tvrdnje da se ustoličenjem vladike Joanikija Mićovića ugrožavaju evropske tekovine i sprovodi anticrnogorska i antizapadna politika, kao i antifašistička tradicija, spadaju u domen notornih laži, teških podmetanja i spinova sa ciljem da se odbrani kripto fašistička politika Mila Đukanovića i njegovih sledbenika.
Iracionalna mržnja prema svetosavlju, srpstvu, Srbiji, pravoslavnom narodu Crne Gore, veličanstvenom litijskom pokretu i mitropolitu Joanikiju, nikako se ne mogu tretirati kao evropska dostignuća, niti kao tekovine zapadne ili bilo koje druge demokratije! Nije to svojstveno pravnoj državi i pravnoj sigurnosti. Naprotiv, to najviše podseća na neke fašističke tekovine i manire!
Evropske tekovine i opšteprihvaćena pravila međunarodnog prava upravo ruše oni koji šalju i podržavaju pretnje i ucene u režiji Mila Đukanovića, koji najavljuje da će 5. septembra na Cetinju biti među onima koji se protive ustoličenju.
Đukanović tvrdi da se tako, navodno, brani „dostojanstvo države“. Nezapamćeno je u novijoj istoriji da šef jedne države stavara takve bezbednosne rizike, izaziva versku i nacionalnu mržnju, i to sve suprotno evropskim i ustavnim standardima o odovjenosti verskih zajednica od države. Da ne govorimo o normama koje garantuju slobodu vršenja verskih obreda i verskih poslova. Verujući u svoju neograničenu i nekontrolisanu moć, Milo Đukanović krši odredbu iz člana 9. Evropske konvencije za zaštitu ljudskih prava i osnovnih sloboda koja, između ostalog, garantuje slobodu veroispovesti, sa svim verskim obredima i običajima.
Poziv na nasilno suzbijanje slobode misli, savesti i veroispovesti iz pomenutog člana 9. Evropske konvencije je najbolji dokaz kripto-fašističkog ponašanja.
Kakvo je to proevrsosko delovanje koje podržava Latinka Perović i još neki „intelektuaci“ iz regiona kad se ne poštuju osnovne norme evropskog zakonodavstava iz oblasti zaštite ljudskih sloboda i prava? Kad se progapira verska i racionalna netreljivost i diskriminacija većinskog pravoslavnog naroda? Nastojanje da se snažno disciplinuju svi pravoslavci (uz prećutkivanje istine da su mnogi od njih Crnogorci), da se stvori partijska crkva, da se ovlada i podzemljem, pa onda i svim legalnim sferama društva, a na kraju i nebeskim carstvom – i to sve uz pomoć notornih istorijskih i drugih laži i falsifikata, je odlika koja direkto ukazuje na fašističke manire.
Na sprečavanje ustoličenja jednog arhijeraja i diskrinaciju većinskog pravoslavnog življa vodi snažan, tri decenije nesmenjivi vođa, uz sadejstvo svojih militatno nastrojenih partijskih i ideoloških sledbenika – kako iz opozicije, tako i pozicije, i to sa ciljem odbrane crnogorske nacije, takozvanog crnogorskog verskog i nacionalnog jedinstva, odbrane stabilnosti države i nikad postojeće autokefalne crkve!
Sve to neodoljivo podseća na kripto-fašizam, tim pre, što se propagira ideja da ultimatumi i najavljeno nasilje na Cetinju nemaju negativne prirodu! Naprotiv, to je poželjno političko delovanje falangi, iako je duboko protivno opšteprihvaćenim pravilima međunarodnog prava koje su sastavni standari i domaćeg „crnogorskog prava“.
predrag savic,advokat, promocija knjige iskorak ka pravdi u kuci djure jaksica, 0212 2019 beograd, foto:v.danilov
Najavljeno političko nasilje i kršenje verskih sloboda, sa zahtevom za zabranu vršenja verskih obereda, te pretnje krvoprolićem i sukobima, doživljavaju se kao sredstva kojima se može postići zaštita u svetu nepriznate i ismevane Crnogorske pravoslavne crve i navodnih državnih interesa! Uz to, ni uz pomoć neistina, falsifikata i svih drugih trikova Milo Ćukanović i njegovi plaćenici iz regiona, poput Nenada Čanka, nikoga ozbiljnog ne mogu ubediti da je ikada postojala autuokefalna Crnogorska mitropolija ili crkva! Nedostatak formalnih i materijalnih uslova za autokefalnost (nepostojanje tomosa nadležne pomesne crkve, nedostatak crkvene organizacije i hijerarhije, sa najmanje tri arhijereja i tri eparhije, nemanje sposobnosti da se samostalo osvešta sveto miro, nepostojanja Svetog sinoda…) ne može se prikriti pokušajima falsifikovanja istorije!
Smešne su priče i tvrdnje o beloj kamilavki, koju od 1806. godine nose crnogorski mitropoliti, jer je dobijena na poklon od ruskog cara, gde u Ruskoj crkvi 17 mitropolita nosi iste! Do autokefalnosti ne dovode ni napisi iz nekih knjiga u kojima se crkvena autonomija Karlovačke i Cetinjnske mitropolije greškom naziva autokefalnom, mada se iz svih drugih navoda moće zaključiti da postoje uslovi samo za postojanje crkveno-administrativne autonomije tih eparhija! Naravno, ni pogrešni prevodi, ni tehičke greške iz obrazloženja nekih odluka nisu dovoljni da se proglasi autokefalnost!
Kada je prof. dr Vladimir Pavićević, nedavno, u jednoj emisiji, napomenuo da se vladavina Mila Ćukanovića i njegovog DPS, označava kao primer „kripto-fašizma“, morao sam da se prisetim pokojnog dr Zorana Vidakovića (Beograd, 4. I 1928 – Beograd, 25. I 1991). Ovaj vrsni sociolog ispitivao je na beogradskom Pravnom fakultetu predmete vezane za socoiologiju i marksizam. Bio je poznat po tome što je sredinom osadmetdestih godina prošlog veka, svim studentima postavljao pitanje o karatkeristikama fašizma, komunizma i kripto-fašizma.
Profesor dr Vidaković je kripto-fašizam označavao kao tajno zastupanje političkih i ideoloških stavova koji su bliski ili istovetni fašizmu. Navodio je da se i prikrivena podrška fašističkim pokretima, bivšim ili sadašnjim, takođe označava kao kripto-fašizam. Izraz kripto-fašizam se upotrebljava i za označavanje onih neofašističkih organizacija koje se služe prikrivanjem svoje fašističke ideologije u cilju političke manipulacije. Takođe, pojam se upotrebljava za označavanje pokreta i političkih partija sa prikrivenim profašističkim tendencijama.
Ko god je dao suprotan odgovor gornjem obrazloženju ili negirao da je komunizam pogodno tlo za kripto-fašizam, pokušao da brani marksističko-komunstičku ideologiju – pao bi na ispitu!
U oktobru 1988. godine, polagao sam kao poslednji na Fakultetu, ispit iz marksizma kod profesora dr Zorana Vidakovića! Toliko sam kritikovao komunizam, fašizam i kripto-fašizam da sam dobio sam brojne pohvale ovog divnog profesora, ali sam i zauvek zampatio sva teorijska odličja fašizma i kripto-fašizma.
Zato, verujem da bi potpisnici regionalnog apela javnih radnika na čelu sa Latinkom Perović, Veljkom Bulajićem i Vesnom Pusić, a koji od Evropske unije i SAD traže da utiču na otkazivanje ceremonije ustoličenja zarad antifašističke tradicije, pali na ispitu dr Zorana Vidakovića.
Dobili bi i pride pitanje :
„Da li znaju da je palo Rimsko carstvo, koje je dugo progonilo hrišćanstvo, i iznedrilo fašističke simbole i poslužilo kao inspiracija za mnoge totalitarne režime?
Verujem da svi potpisnici znaju i o fašističkom i zločinačkom delovanju Sekule Drljevića i njegovih ustaških časnika, čije je mnoge ciljeve DPS preuzeo. Drljević je zarad stvaranja crnogorske nacije, crkve i religije koju je nazvao „crnogoroslavlje“ samo u Velikom zbegu, skrivio ubistva i smrtna stadanja najmanje pet hiljada Crnogoraca. Drljević nije bio samo puki sledbenik klero-fašističke politike Ante Pavelića već i okoreli poštovalac učenja Alfreda Rozenberga – teoretičara rase, osuđenog na smrt u čuvenom Nirnberškom procesu.
