Pažljivo i dugo pripremana akcija navodne pobune boraca je propala. Dijelom zahvaljujući medijima koji su, u nekoliko pokušaja protesta pred zgradom Narodne skupštine Republike Srpske, prepoznali stranačke aktiviste, a dijelom jer su pravi borci, od kojih neki zaista žive teško, prepoznali prevaru u režiji SDS-a i PDP-a. Ta dva pokušaja završila su potpunim fijaskom, dolaskom pedesetak stranačkih aktivista koji su brzo „provaljeni”, a neki od njih su se i javno izvinjavali pojedinim poslanicima i liderima SNSD-a koje su prvobitno izviždali pred Skupštinom.
Zloupotreba najzaslužnije kategorije
Plan Mirka Šarovića, ali i dijela SDS-a, bio je jednostavan: izvesti jedan broj ljudi na ulicu, napraviti prividno stanje da situacija nije dobra, ili gotovo na ivici nemira, pritisnuti većinu u Narodnoj skupštini predvođenu SNSD-om da zakaže sjednicu o borcima i nakon toga, da bi se dodvorilo veteranima, usvojiti na papiru povlastice koje niko ne može da ispuni.
To bi značilo pad Vlade i dodatnu političku i ekonomsku nestabilnost.
Prevedeno, opozicionari su planirali da iskoriste nezadovoljstvo jednog broja boraca za svoje političke ciljeve i rušenje SNSD. Ili da, jednostavnije rečeno, postignu ono što Mirko Šarović i Branislav Borenović sami ne mogu godinama.
Nema dokaza, ali je iz ta dva pokušaja bilo jasno da su protesti, osim organizacije u stranačkom ljudstvu, djelimično plaćeni iz nekih stranačkih džepova.
Odkud su to novokupljene zastave, kvalitetni transparenti, opozicioni mediji koji su danima pripremali teren …
Neko je to sve morao finansirati, jer dobro upućeni u ovu priču kažu da tu nema spontanosti.
I plan B – propao!
Drugi dio plana je bio prikupljanje potpisa poslanika i pritisak u Narodnoj skupštini.
Mučili su se dugo sa potpisima parlamentaraca pa čak i opozicije.
Kada je konačno došlo do sjednice, dvije vodeće stranke opozicije nisu uspjele da sakupe dovoljan broj svojih ljudi koji bi došli pred zgradu Narodne Skupštine u Banjaluci, pa je propao pokušaj izazivanja manjih incidenata, tipa ulaska u hol skupštine nezadovoljnih sa tvrdnjom da baš tu treba da održe konferenciju za novinare.
Najmanje je što su lideri SDS-a i PDP-a očekivali jeste da će skupštinska većina dozvoliti predstavnicima gotovo svih boračkih udruženja da se obrate poslanicima.
A upravo to se desilo.Vidno nezadovoljni, pojedini poslanici opozciije, umjesto kritika vlasti okrenuli su se otvoreno protiv boračkih predstavnika.
Tako je Davor Šešić, još uvijek poslanik SDS-a, otvoreno kritikovao rukovodstvo svoje stranke zbog činjenice da su ponovo u svoje redove primili Panteliju Ćurguza koji je nekada davno bio optuživan da je kao predsjednik BORS-a pocijepao organizaciju po nalogu SNSD-a.
Ćurguz je, podsjetio je Šešić, na lokalnim izborima 2020. godine bio na listama SDS-a, iako članstvo i borci teško opraštaju njegove ranije radove.
Šešić je, u prevodu, Mirku Šaroviću poručio da je sam kriv što nisu u stanju izvesti borce na ulicu.
Ne bi trebalo zaboraviti jedno – iako među ovom populacijom ima pripadnika bivše Vojske Srpske koji teško žive, nisu se prodali ni devedesetih godina, a danas još manje prihvataju manipulacije vječitih opozicionara.
DARKO BABALJ – DŽOKER ZA RAZDOR
Već nakon prvog protesta boraca u SDS-u je otvoreno počela priča i povratak na ratne teme kako su, po njihovim tvrdnjama, navodno „Krajišnici loši ljudi, slabi borci i sl., te da nisu u stanju organizovati sami ništa”.
Zbog toga, pričalo se tada, treba pobuniti one sa Istoka Republike Srpske te „Banjaluci pokazati ko su pravi borci sa Pala”.
Te priče o netrpeljivosti između Banja Luke i Pala dobro se sjećaju pravi i istinski borci za Republiku Srpsku.
Vladao je jedno vrijeme antagonizam između pojedinaca iz tadašnjeg rukovodstva Republike sa Pala prema Banjaluci, nizale su se razne pobune krajiških brigada.
Došao je u jednom momentu na ivicu sukoba odnos Vojske i civilne vlasti.
Pamti se i pad zapadno-krajiških opština, ali i zamalo bratoubilački rat 1997. godine kada je Biljana Plavšić, u ime Banjaluke preuzela vlast od Pala i tako konačno vratila koliko toliko povjerenje između zapada i istoka Republike Srpske.
Svi vojnici, policajci, pripadnici službi, ali i istinski borci koji su potezali oružje jedni na druge, kod Prnjavora, znaju o čemu pišemo.
Neki su izgleda, nažalost, i sada zamišljali sličan scenario pa se nakon pomenutog prvog propalog protesta boraca od 1. februara u igru uključuje Darko Babalj, poslanik SDS-a iz Istočnog Sarajeva.
U skupštinskim klupama je ponavljao zahtjev za održavanje posebne sjednice Skupštine o pravima boraca ili će pozvati na proteste.
Tako je 23. februara već najavio „vruće proljeće” i upozoravao vladajuću većinu: „Znajte da čekamo proljeće da vidimo hoćete li smoći snage da odbijete da slušate borce u Narodnoj skupštini Republike Srpske.
Jer ako to budete odbili, onda ćemo izaći na ulice.”
RAZJEDINITELJI NA TERENU
Trebalo bi istaknuti da se Darko Babalj, bar kao poslanik, ne ističe pretjerano tokom rasprava u najvišem zakonodavnom domu.
Relativno rijetko uzima riječ pa se zato njegove diskusije manje-više niko i ne sjeća, ali u vezi sa pitanjima boraca zauzeo je od počekta vrlo radikalan stav.
Izvori našeg magazina navode da taj stav nije izabrao sam. Niti slučajno.
Nakon što je sjednica o pravima boraca konačno i održana prije desetak dana, a borci dobili i više nego dovoljno vremena da kažu za skupštinskom govornicom šta su im najveći problemi, Babalj, odnosno SDS i PDP ne odustaju.
Tako u maniru portparola boračkih protesta kaže kako je nezadovoljan tokom Skupštine te da je „vlast odlučila da neće pomoći borcima”.
Prema saznanjima magazina Faktor, na terenu, posebno na istoku, upravo SDS sve radi ponovo kako bi razjedinio Republiku Srpsku.
Nakon ovakvog razvoja događaja u Skupštini, članovi obilaze teren i boračke organizacije koje su pod kontrolom SDS-a pričajući priču kako „eto opet Banjaluka ne želi da podrži borce, a posebno istok Republike Srpske”.
NEBOJŠA I NJEGOVA PRIKOLICA
Svjesno ili nesvjesno, u tu priču se odavno uključio i Nebojša Vukanović.
Pod plaštom lokal patriotizma često u Skupštini optužuje vlast da je zanemarila istok Republike Srpske, posebno Hercegovinu.
Sjećamo se primjedbi u vezi sa izgradnjom auto-puta prema Prijedoru, nakon čega je Milorad Dodik rekao da će vidjeti da li postoji opcija gradnje auto-puta Trebinje-Višegrad.
Poslanici iz vlasti u Narodnoj skupštini upozoravaju Vukanovića, SDS i PDP da neosnovanim tvrdnjama, garniranim zapaljivom retorikom, a sve u cilju prikupljanja jeftinih dnevno-političkih poena, dijele narod.
Posebno jer opozicija ne reaguje na strateška ulaganja u istočni dio Republike Srpske.
ŽELE POBUDU NA PROLJEĆE?
Prema saznanjima magazina Faktor, SDS i PDP, odnosno Mirko Šarović, Branislav Borenović i „portparol” Darko Babalj, na sve načine pokušaće organizovati proteste boraca u Banjaluci i to na proljeće.
Opasno je što igraju na kartu ponovnih stvaranja konfrontacija unutar naroda u Republici Srpskoj. Sa Krajišnicima nisu dobili očekivani efekat, zato će sada pokušati sa dijelom nezadovoljnih sa istoka.
Da li će uspjeti zavisi od pameti poštenih boraca, čiji položaj uvijek treba biti bolji, imajući u vidu njihove zasluge za stvaranje Srpske.
Ali opet igrati na kartu nesloge braće sa istoka i zapada je potcjenjivanje boračke populacije.
Nisu ti pokušaji prošli u ratu, još manje imaju prolaz sada u miru.
