“Posljednja šansa” je naziv nastavka plana za destabilizaciju Republike Srpske i rušenje njenog predsjednika Milorada Dodika, koji su počele da sprovode članice opozicionog takozvanog Saveza za promjene – SDS, NDP, PDP, stranke koje čine vlast u zajedničkim organima BiH, upozoravaju politički analitičari Branko Radun i Dragomir Anđelković.
“Autori i ovog plana su određeni zapadni centri moći stacionirani u BiH, ali i izvan nje. Medijske kampanje, relevantni diplomatski izvori, kao i oni iz redova opozicije, dobro upućeni u pomenutu akciju potvrdili su nam da je ona u toku. Situacija je vrlo opasna, jer za razliku od nekih prethodnih vremena imamo jaku podelu među srpskim političarima od kojih je nekim bliže Sarajevo nego Banjaluka”, istakli su Radun i Anđelković u autorskom tekstu
“Novi pokušaj iz inostranstva sponzorisane destabilizacije Republike Srpske” za portal “Vidovdan”.
Prema njihovim ocjenama, i sam naziv plana – “Posljednja šansa” sugeriše da je dio opozicije u Republici Srpskoj od svojih mentora iz nekoliko zapadnih ambasada u Sarajevu dobio svoju posljednju šansu da nakon više neuspješnih pokušaja još jednom udari na vlast Republike Srpske i njenog predsjednika Milorada Dodika, koji se pokazao kao suviše vješt i žilav igrač koji ne odustaje od vitalnih nacionalnih interesa i radi njih jača veze Republike Srpske sa Beogradom i Moskvom.
Radun i Anđelković kažu da, prema informacijama koje su dobili, ali i prema političkim potezima opozicije, zaključuju da su strani mentori od opozicije u Republici Srpskoj zatražili odlučnost i potpunu angažovanost odmah nakon vaskršnjih praznika kako bi se “Posljednja šansa” iskoristila prije nego što se uđe u predizbornu kampanju za oktobarske lokalne izbore.
“Kako je jasno i nama, tako je jasno i strancima da su neki događaji išli na ruku Miloradu Dodiku, poput odluke Ustavnog suda BiH o Danu Republike Srpske, u šta su se i sami uverili nakon nedavnog ispitivanja javnog mnenja. Interna istraživanja javnog mnenja pokazuju da Dodik i njegov SNSD beleže rast, a vodeća opoziciona partija SDS pad. Više od 60 odsto anketiranih svoj glas bi u ovom momentu dalo Dodiku, koga doživljavaju kao garanta državnosti Republike Srpske, dok je SDS pao na najniže grane. Uporedo Dodikov SNSD ima stabilan rast”, navodi se u tekstu.
Očigledno je, kažu analitičari, da SDS i istomišljenici plaćaju ceh podaničkoj politici prema zapadnim mentorima, ali i samom Bakiru Izetbegoviću, te ocjenjuju da je žalosno da nad strankom koju je osnovao Radovan Karadžić ratnih devedesetih dominira neko ko se preziva Izetbegović.
Radun i Anđelković u autorskom tekstu ističu da “upravo navedeni rezultati ispitivanja javnog mnenja predstavljaju alarmantan faktor za zapadne mentore, te su se odlučili da preko takozvanog Saveza za promene krenu na pokušaj specifičnog agresivnog oblika destabilizacije Republike Srpske preko slabljenja i rušenja njene vlasti”.
Takav pristup, navode oni, nažalost, dobrim dijelom isključuje regularnu političku borbu kroz demokratske institucije. Prema njihovim riječima, tvorci “makedonskog scenarija” očito pripremaju reprizu i u Republici Srpskoj, a sigurno je da isto planiraju da ponove od Beograda do Budimpešte, gdje god nemaju na vlasti one koji su spremni bespogovorno da ih slušaju.
“Pošto su predstavnici takozvanog Saveza za promene u zajedničkim organima u Sarajevu svojevremeno blokirali sredstva Svetske banke namenjena Republici Srpskoj, ovih dana je njihov ministar spoljne trgovine i ekonomskih odnosa /u Savetu ministara BiH/ Mirko Šarović najavio blokadu i klirinškog duga Rusije BiH koji je u iznosu od više od 70 miliona dolara namenjen Federaciji BiH, dok preko 40 miliona dolara pripada Republici Srpskoj. Spremnost Rusije da se na taj način, pre svega, pomogne budžetu Republike Srpske, doveo je u pitanje ‘srpski’ Savez za promene, kako bi lakše mogao sprovesti plan destabilizacije Vlade u Banjaluci”, naglašava se u tekstu.
Žalosno je, kažu analitičari iz Srbije, kada su podjele među srpskim strankama tolike da se muslimanski ili bošnjački krugovi tome raduju i trljaju ruke, te upozoravaju da je jedini ko može iz eventualnog unutrašnjeg sukoba izaći kao siguran pobjednik – Bakir Izetbegović.
Radun i Anđelković ocjenjuju da je “cilj takozvanog Saveza za promene da se spreči priliv sredstava u kasu Republike Srpske kako bi, i po veliku cenu za celi srpski entitet njena vlast bila oslabljena, to jeste kako bi kasnile isplate iz budžeta Srpske čime bi bilo pojačano nezadovoljstvo građana.
Što se muslimanskih ekstremista u Sarajevu tiče, dodaje se u tekstu, oni su radi centralizacije BiH spremni da žrtvuju svaku korist za građane svog entiteta, a to nezadovoljstvo bi se kanalisalo u “borbi za promene”, odnosno u nastojanju da se izvrši novi udar na Dodika i njegovu vlast”.
“A da je akcija ‘Poslednja šansa’ krenula i da je ‘Savez za promene’ prihvatio ulogu koju su mu mentori pripremili, to se skoro i ne krije. Tako je funkcioner PDP-a i ministar inostranih poslova BiH Igor Crnadak nedavno u Trebinju najavio da je ‘došlo vrijeme za proteste zbog poskupljenja struje ali i sveukupne situacije’. Predsednik PDP-a Branislav Borenović je dodao da su ‘protesti sve izvjesniji’ a najposvećeniji rušenju aktuelne vlasti u Republici Srpskoj lider SDS-a Mladen Bosić je na sednici Predsedništva svoje stranke u Istočnom Sarajevu izjavio da ‘postoji pritisak građana da ovako više ne može'”, podsjećaju Rudan i Anđelković.
Vjerovatno u funkciji pripreme za mnogo radikalnije akcije o kojima govore, kažu analitičari, “čak su se i lideri takozvanog Saveza za promene nedavno okupili pred zgradom predsednika Republike Srpske da lično protestuju zbog poskupljenja struje, ali niko od građana ih nije podržao jer je struja u Srpskoj i dalje najjeftinija u regionu i poskupljenje je neznatno”.
Prema njihovim riječima, posao izvršiocima plana “Posljednja šansa” treba da olakšaju, prije svega, Agencija za istrage i zaštitu /Sipa/ BiH i ministar bezbjednosti u Savjetu ministara BiH Dragan Mektić, koji su direktno pod kontrolom Mladena Bosića, a čiji je zadatak da delegitimišu vlast u Srpskoj tako što je svakodnevno kriminalizuju izmišljajući afere.
“Očigledno je i da Sud i Tužilaštvo BiH imaju isti zadatak. Ta oružja jednog dela međunarodne zajednice sračunata na to da se oslabi, pa i uruši Republika Srpska sada pomažu i oni iz Republike Srpske koji su spremni da žrtvuju elemente njene državnosti radi svojih i stranačkih interesa”, dodaje se u tekstu.
U iščekivanju da se sprovede plan destabilizacije Dodikove vlasti, naglašavaju Radun i Anđelković, mediji bliski opoziciji i sami daju doprinos sprovođenju tog plana.
“Tako su napadno prećutali uspešan dvodnevni boravak u Banjaluci Georgija Poltavčenka, gubernatora Sankt Peterburga i bliskog saradnika Vladimira Putina, koji je sa Dodikom dogovorio hitno intenziviranje privredne, ekonomske, kulturne i svake druge saradnje između Republike Srpske i Ruske Federacije. Ta saradnja, od koje će Republika Srpska imati veliku korist, biće ozvaničena na narednom ekonomskom forumu u Sankt Peterburgu”, ističu oni.
Radun i Anđelković naglašavaju da građani Srpske to nisu mogli da saznaju putem medija bliskih prozapadnoj opoziciji iz dva razloga – prvo, Zapad i njegovi eksponenti nastoje da satanizuju Rusiju i izbegavaju da je bilo gdje prikažu kao pozitivan i stabilizirajući faktor i drugo, u ovom slučaju još važnije, u toku je realizacija plana destabilizacije Srpske, a uspješni dogovori koji će mnogo značiti za njen ekonomski oporavak ne idu na ruku onima koji bi da je oslabe kroz podjele i konflikte kako bi zadovoljili svoje mentore.
“Ali, srećom narod uvek ima poslednju reč, a srpski narod, uvereni smo u to, neće nasesti na prevare koji bi ga koštali opstanka autentične Republike Srpske za koju su se mnogi borili i život dali. Pogotovo danas kada Srpska ima čvrst oslonac u Rusiji koja je pokazala spremnost da brani izvorne evropske vrednosti od onih koji toliko o njima govore”, ističe se u tekstu.
Anđelković i Radun su ocijenili da je prvi ključ opstanka Srpske u dobrim odnosima sa Srbijom i Rusijom, pa se upravo zbog toga aktivno djeluje u tom pravcu da se ova dva stuba izbiju i tako ostavi Srpska bez oslonca.
“Drugi ključ je u prevazilaženju unutrašnjih političkih podela u Srpskoj koji ugrožavaju opstanak ‘srpskog entiteta’. Od odlučnosti i mudrosti Milorada Dodika da iskoristi ova dva ključa ali i od razuma koji je preostao u opoziciji zavisi i budućnost Srpske”, zaključuju politički analitičari Branko Radun i Dragomir Anđelković.
