Mlada reprezentacija Bosne i Hercegovine ima lepu priliku da se prvi put u istoriji plasira na završnicu Evropskog prvenstva i na taj način ispiše zlatnim slovima istoriju fudbala “dejtonske zemlje”.
Piše: Slavko BASARA
”. Protiv Švajcarske kod kuće, te na gostovanjima u Rumuniji i Portugaliji “Zmajići” će da igraju najvažnije utakmice u svojim dosadašnjim karijerama.
Isto važi i za selektora Vinka Marinovića, nekadašnjeg štopera Kozare, Borca i Crvene zvezde, reprezentativca SR Jugoslavije. Ono što je on uradio u kratkom periodu graniči se sa nemogućim i neverovatnim. Svakog trenera čuvaju rezultati, pa nije isključeno da popularni Marin “bude na streljani” posle pomenutih utakmicama odluke, iako je dokazao i pokazao da zna, ume, može i hoće. Međutim, ima odrednicu da dolazi iz srpskog entiteta BiH, da mu je baza Fudbalski savez Republike Srpske, a to u Sarajevu se uvek dočekuje s negodovanjem. Pokazali su to primeri iz prošlosti kada su “udarani” Branimir Tulić, Velimir Stojnić, Nikola Nikić, Darko Nestorović… bilo je i onih “Srba”, kao što ih je uvek i bilo, kojima su u Sarajevu oblačena odela od svile i kadife.
Patriotizam se nikada nije merio količinom nacionalizma i šovinizma, niti izgovorenim teškim rečima, već su ga dokazivala dela i postupci. Nije važno ko se kako zove i preziva, odakle dolazi, već šta oseća i kako se ponaša. Međutim, u BiH, ovakvoj kakva je, jadna i nelogična, i podseća na jugoslovensku fabriku istorijske laži, pod “bosanskim patriozitmom” u Sarajevu i Federaciji BiH se kriju oni koji su kreirali devedesete godine minulog veka. S druge strane susrećemo one “koji ruše i negiraju zemlju BiH” – opet neukusna retorika iz Sarajeva, a rade u njenom interesu! I gle čuda dolaze iz Republike Srpske!
Pred istorijske utakmice za Marinovića i njegove “Zmajiće” klubovi: Sarajevo, Zrinjski i Željezničar su svoje mlade reprezentativce poslali na teren, a Borac, Krupa i Radnik iste su “čuvali” za istorijske mečeve. To je jasno vidljivo ukoliko se u “komet” sistemu otvore zapisnici utakmica osmog kola Premijer lige. Tada se kristalno vidi ko radi u interesu fudbala BiH, a kome su klupski interesi ispred reprezentativnih jer su “dokazane patriote”.
U Krupi na Vrbasu Advan Kadušić je u dresu Zrinjskog odigrao 72 minuta. Protiv Čelika trojica mladih igrača Sarajeva su proveli svih 90 minuta na terenu: golman Vladan Kovačević, Nihad Mujakić i Selmir Pidro. Za Željezničar je celu utakmicu u Širokom Brijegu odigrao Anel Šabanadžović. Reprezentativci Borca Nemanja Trkulja i Vladan Danilović, te Nikola Dujaković iz Krupe i Demir Peco, uzdanica Radnika su odmarali “po nalogu” svojih klubova, kako bi bili odmorni i spremni za Švajcarce i Rumune. Od devet pozvanih “Zmajića” iz premijerligaških klubova, petorica iz Federacije BiH su igrali za svoje klubove, a četvorica iz Republike Srpske “su čuvani” za mladu reprezentaciju BiH.
Ko je tu koga prevario?
Možda će mladi tim BiH biti “bosanski” i “patriotski” kada se konačno ostvari dugogodišnja težnja da Sarajevo postavi “svog selektora”?!
Šta bi tek bilo da Fudbalski savez BiH, koji tetoši i povlašćuje Željezničar, Sarajevo i Zrinjski, naredi da svi klubovi u interesu fudbala BiH moraju da podrede igrače reprezentaciji? Ovako veliki su ispali nekorektni i samo svoji, a mali više tuđi nego svoji. Možda zato “krovni” Savez i dalje gradi i ulaže u stadione Koševo, Grbavicu i Bilino polje, a Republici Srpskoj ne prebacuje nijedan infrastrukturni projekat, kao da nije deo “dejtonske zemlje”.
Čiji su Borac, Krupa i Radnik, ako je već nebrojeno puta do sada “dokazano” da su Željezničar i Sarajevo “bosanski”, a Zrinjski “hercegovački”?
Koga predstavlja mlada reprezentacija Bosne i Hercegovine?
Da li je negacija Republike Srpske glavno merilo “bosanskog patriotizma”, makar se radilo samo i o igri zvanoj fudbal?
