Većina je tražila, predsjednik nije htio! Oni su insistirali, on uporno odbijao. Slali zahtjeve, on ih ignorisao. Pozivali se na Statut, on ga tumačio. Oni imaju uporište u svim instancama Fudbalskog saveza Republike Srpske i Fudbalskog saveza BiH, ali se on žalio UEFA (pismo “plača i kuknjave” javnost nije vidjela, ali jeste odgovor iz Niona, kao da se radi o “fudbalskom Jevanđelju”). Sve pročitano na “oltaru” veb prezentacije FSRS!
Da se razumijemo – dopis Evropskoj “kući fudbala” mogao je, po Statutu, da pošalje generalni sekretar Adnan Džemidžić, koji je zadužen za komunikaciju sa UEFA i FIFA (kako je ovaj visokopozicionirani aktivista SDA u Kantonu Sarajevo došao umjesto Jasmina Bakovića na odgovornu funkciju, uz srpske glasove, pokušaćemo da objasnimo kasnije, sada je druga tema). Predsjednik Elvedin Begić, kao proizvod UEFA, u vidu Komiteta za normalizaciju 2011. godine, takođe ima “jake veze” u Nionu, ali…
Protokol, je protokol!
Predsjednik FSRS Mile Kovačević, advokat iz Gradiške ponovo se sudario sa većinom koja mu je do juče bila temelj-nosač svih “ideja i projekata”, ali je spoznala da je, u opštoj pojavi psihodeličnog društva, nestao glavni junak – Pink Flojd! (engleski rok bend je najpoznatiji zastupnik pomenutog muzičkog pravca).
Ovaj put sudar je bio u prostorijama Fudbalskog saveza Republike Srpske, na sjednici Izvršnog odbora koju je on zakazao, skoro prije mjesec dana – 30. septembra! Predložio je dnevni red, većina je tražila njegovu nadopunu, on nije dao promjenu, dnevni red nije izglasan, i sjednice nema.
Izašao je iz prostorija FSRS, novinarima ostavio “one” da daju izjave. Da li se to Mile Kovačević predao, ostavljajući Savez većini, svojoj dojučerašnjoj? Ili je utekao sa broda koji tone, da njegovi neistomišljenici potonu.
Zakazao je novu sjednicu Izvršnog odbora sa istim dnevnim redom, čekajući da se sedam ručica okrene na njegovu stranu?! Ili kupuje vrijeme? Ili sprema neku novu pravnu začkoljicu? Ili…
Pitanja je mnogo…
Brzo će 1. novembar. Samim tim i svi odgovori.
Javnost je podijeljena. Baš kao i Fudbalski savez Republike Srpske. Na dva tabora. “Za” i “protiv”. Prvi put u 27 godina dugoj istoriji organizacije osnovane 5. septembra 1992. godine. Nikad zabilježeno do sad. Onih “za” je sve manje, a onih “protiv” sve više.
Ko će da presječe “Gordijev čvor”?
Gdje je taj Gordije? Možda čekamo Godoa?
Da li je to možda Pink Flojd?
Gordije ili Godo?
Elem, nadmudrivanje još traje, ali manevarski prostor predsjednika FSRS Mile Kovačevića je sve manji i manji. Sužen do ćelije jednog kanarinca, ili u boljoj verziji, činele. Sazvao je Izvršni odbor, i umesto da kao predsedavajući i glavnokomandujući, stane prvi pred “sedmu silu” i objasni šta se dogodilo, to je prepustio “onima što zovu novinare da daju izjave!” Pa se onda žali što ga nema u medijima! Traži drugu stranu!
Koja je to “druga strana” u odnosu na Fudbalski savez Republike Srpske, predsjedniče Kovačeviću?
Dostojanstvo FSRS mora da se čuva, jer je to zadužbina koju svi, zajedno, kako god da razmišljamo, čak i suprotno, moramo da pazimo, unapređujemo i nadograđujemo. A FSRS, ruku na srce, više liči na devastiranu kuću srpske porodice iz Knina, Vukovara, Tuzle, Sanskog Mosta, Bihaća, Mostara… nakon svih ovih 12 godina.
Kako da sačuvamo dostojanstvo kada predsjednik FSRS, po Statutu “predstavlja i zastupa Savez” privilegovanu odredbu člana 41, alineja jedan, tako jednostavno prepusti “onima tamo što zovu novinare da daju izjave”? Ali funkciju čuva, kao da je rođen sa njom!
Od koga to bježi Mile Kovačević? Može pobjeći od onih, koji ga fudbalski proganjaju, a da li će, kasnije, kada dođe svođenje računa, na astalu moralnih i ljudskih vrijednosti, moći da pobjegne sam od sebe?
Kada ne bude imao više te, statutarne, privilegije, da “predstavlja i zastupa”?
Ljudi visokog mišljenja o sebi, a malih društvenih dometa, su najopasniji, prvo za sebe i svoje, onda svoju okolinu, pa ambijent koji ih okružuje… i na kraju društvo kojem pripadaju!
Kao što jedne prilike reče Slobodan Tešić, godinama visoki funkcioner FSRS:
-Nisu mali glumci za velike uloge!
A mi bi dodali:
-Nisu ni kišobrani za Sunce, sama riječ kaže!
Ali, nikad niko nije zapisao i zabranio, ljubav između mrava i slonice!
Putuj mirno naša Republiko Srpska, fudbalska. Pobijedila si u ratu, poražavaju te u miru, persone koje su se izdigle iznad tebe!
Amin!
