* Nisu svi Srebreničani ubijeni kao ratni zarobljenici. Mnogi su poginuli u borbi, mnogi u minskim poljima prilikom povlačenja, a neki su ubijeni u međusobnim obračunima, dok su neki poginuli na potpuno drugim mjestima… i puno prije egzodusa Srebreničana u julu 1995.
* Problem su nametanja krivice u lažnim i netačnim događajima, višestruko uvećavanje žrtava na jednoj strani i obesmišljavanje srpskih žrtava… Ako je u bosanskom ratu Srebrenica predstavljala TRIJUMF ZLOČINA, ona je istovremeno bila i TRIJUMF PROPAGANDE
* Poznato je da su vođe iz Srebrenice – predsjednik opštine i SDA Ibran Mustafić, te šef policije u Srebrenici Hakija Meholjić, kao i pukovnik 28. divizije iz Srebrenice Huso Salihović – otvoreno isticali međusobna ubistva, zločine i ubijanje Bošnjaka od strane Nasera Orića i njegovih falangi, te ubistvo prvog komandanta TO Srebrenice Nurifa Rizvanovića i pokušaj ubistva I. Mustafića, a koje je Orić organizovao
* Sve se žrtve moraju klasificirati i jasno ukazati na međusobna ubistava, lažne podatke i izmišljene identitete kako bi dijalog bio na korist zajedničkoj budućnosti dva naroda
TO MORAJU SHVATITI I ZAPADNI KREATORI SRPSKE KRIVICE I SATANIZACIJE
EKSPERT za bezbednost i politički analitičar Dževad Galijašević uveren je da je Nezavisna međunarodna komisija za Srebrenicu na čelu sa izraelskim naučnikom Gideonom Grajfom obavila veliki i važan posao koji je obavezujuća šansa i za Srbe i za Bošnjake.
Fakti presnose njegovu reakciju na izveštaj te komisije:
„Mislim da u Izvještaju komisije nije samo riječ o broju ubijenih Srebreničana nego i o načinu njihove pogibije.
Klasifikacija žrtava je mučan proces, ali neophodan.
Nisu svi Srebreničani ubijeni kao ratni zarobljenici. Mnogi su poginuli u borbi, mnogi u minskim poljima prilikom povlačenja, a neki su ubijeni u međusobnim obračunima, dok su neki poginuli na potpuno drugim mjestima.
Naročito je za komisiju bilo važno VRIJEME SMRTI jer su neki ginuli puno prije egzodusa Srebreničana u julu 1995.
Na žalost, mnoga sudska vještačenja ostala su nedostupna ozbiljnoj analizi i provjeri, jer su obavljena u Tuzli i Visokom.
Tu je svakako i politička pozadina bitna: uloga Alije Izetbegovića u dogovoru sa Bilom Klintonom i Žakom Širakom… uloga UNPROFORA kojim su upravljali francuski generali Bernar Žanvije i Filip Morion…
Pred komisijom je bio zaista težak zadatak, jer ako je u bosanskom ratu Srebrenica predstavljala TRIJUMF ZLOČINA, ona je istovremeno bila i TRIJUMF PROPAGANDE.
Ovaj izvještaj doprinosi razbijanju propagandne matrice koja je kreirana na Zapadu i provodi se još uvjek haškim presudama.
Izvještaj komisije Vlade Republike Srpske, kojom je predsjedavao ugledni izraelski naučnik Gideon Grajf, na najvažnijoj tački pritiska i satanizacije cjelog srpskog naroda kroz sankcionisanje njihovih političkih i vojnih elita u proteklom ratu, vraća nas najvažnijem pitanju funkcionisanja zajedničke države BiH: dijalogu o svim spornim temama.
Naravno da je sporna tema nametanja krivice u lažnim i netačnim događajima, višestruko uvećavanje žrtava na jednoj strani i obesmišljavanje srpskih žrtava.
Zato Bošnjaci u Sarajevu i zapadni mentori i kreatori srpske krivice ovaj izvještaj moraju shvatiti kao posljednju šansu za dijalog o Srebrenici, ali i o drugim temama.
Srebrenica je i trijumf antisrpske propagande
Poznato je da su vođe iz Srebrenice – predsjednik opštine i predsjednik SDA Ibran Mustafić, te šef policije u Srebrenici Hakija Meholjić kao i pukovnik 28. divizije iz Srebrenice Huso Salihović – otvoreno govorili i isticali međusobna ubistva, zločine i ubijanje Bošnjaka od strane Nasera Orića i njegovih falangi, te ubistvo prvog komandanta Teritorijalne odbrane Srebrenica Nurifa Rizvanovića i pokušaj ubistva Ibrana Mustafića, a koje je Orić organizovao.
Sve te žrtve moraju se klasificirati i jasno ukazati na elemenat međusobnih ubistava, lažnih podataka i izmišljenih identiteta kako bi dijalog bio na korist zajedničkoj budućnosti dva naroda.
Zadnji je čas i ovaj Izvještaj mora biti doprinos dijalogu o otvorenim pitanjima, a ne povod za nove sukobe.
