U vremenu kada su trenuci sreće i radosti zaista rijetki, kada gotovo da i ne razvlačimo usne u osmijeh, a oči rastreperimo, ono što je Fudbalski klub Krupa uradio u ovoj sezoni mora da obraduje i ohrabri svakog iskrenog poklonika fudbalske igre, ali i simpatizera ovog malog kluba iz male banjalučke mjesne zajednice koji postiže velike rezultate i sve više liči na fudbalskog giganta.
Bar za ove naše napaćene prostore.
Istorijski plasman u finale Kupa Bosne i Hercegovine je dokaz da kada postoji vizija začinjena entuzijazmom i podržana ljubavlju nijedan cilj nije nedostižan, makar on bio i pod svodovima, za mnoge od nas, nedokučivih nebeskih zvijezda. A Krupljani su i drugom polufinalnom duelu pobjedom nad Zvijezdom-09 iz Etno sela Stanišići stigli do zvijezda!
Istorija se brine da piše i pamti, da sve ostane nezaboravljeno. Pored takmičarskih uspjeha u Krupi na Vrbasu je za vrijeme revanša protiv Semberaca viđena prava fudbalska atmosfera na tribinama ispunjenim sa oko 1.500 gledalaca od pet do 80 godina, istinski ambijent koji gotovo da ne može da se sretne u Republici Srpskoj, u Federaciji BiH ponekad. Pravi gospodluk svjetskih manira, kao nekada kada su u fudbalu bili ljudi od zvanja i znanja, izgrađenog društvenog statusa, dokazani na svim životnim i profesionalnim poljima. Ako hoćete da se sjetite tog vremena i da vam bude ugodno i lijepo dođite u Krupu na Vrbasu samo na jednu utakmicu. Nećete zažaliti!
U srijedu, 18. aprila 2018. godine svi putevi su vodili u bajkovito mjesto na južnom ulazu na teritoriju Grada Banjaluka. Onaj ko cijeni i poštuje, voli i podržava ono što rade braća Ilić, Draško, Dragan i Dragomir, njihova porodična firma “Eko Euro tim” našao je vremena i došao je u Krupu na Vrbasu ne da pomogne takmičarski, već da svojim prisustvom uveliča uspjeh Krupe i sam bude dio fudbalske antologije. To se zove privilegija, ali i poštovanje. Pobjeda nad samim sobom!
Sanjarenje koje je počelo prije osam godina, kada su u svojoj viziji jednu njivu kraj Osnovne škole “Vojislav Ilić”, pokraj hladnog Vrbasa, obilježili kao fudbalsko igralište i budući hram najpopularnije i najmasovnije svjetske igre, za Iliće su mnogi govorili da ne znaju šta pričaju. Mic po mic, godinu po godinu, sezonu po sezonu, iz najnižeg ranga takmičenja stigli su u predvorje fudbalskog raja.
Prije nekoliko godina niko nije mogao ni da zamisli, čak ni najveći optimisti iz Krupe na Vrbasa, da će u njihovom mjestašcetu koje ima manje stanovnika nego što zna da dođe broj gledalaca na utakmicu, gostovati: Borac, Željezničar, Sarajevo, Slobode, Čelik, Zrinjski, Široki Brijeg… i igrati utakmice za bodove. A maštarenje je postalo stvarnost. I ne samo to.
Plasman u finale Kupa BiH je istorijski rezultat koji može da bude nadmašen osvajanjem pobjedničkog pehara i plasmanom na međunarodnu scenu, tačnije u UEFA Evropsku ligu. Zamislite to – Krupa u Evropi! Ko je u to vjerovao?
Samo oni istinski vjernici, poput Ilića, i bliskih im saradnika, trenera Starčevića i njegove igračke vojske. I Evropa je za Krupu stvarnost. Nadohvat ruke.
Ostao je još samo Željo da se do kraja ostvari želja. Da se osvoji pehar i ovjeri evropska viza. Još 180 minuta velike borbe s najjačim, najvećim i najpopularnijim klubom u “Dejtonskoj zemlji”. Tako se postaje velik.
Bez obzira na krajnji ishod finalnih susreta 2. i 9. maja ono što su Krupljani uradili ove sezone ravno je poduhvatu Rusa Jurija Gagarina 1961. godine. Krupa je postala fudbalsko sazvježđe ovih prostora, fudbalska ikona Republike Srpske i klub posvećen mladom čovjeku i njegovim potrebama.
Milina je bilo vidjeti razdraganu dječicu i čuti njihovu graju na tribinama stadiona u Krupi na Vrbasu, došli su talenti iz fudbalskih škola i klubova iz Novog Grada, Prijedora, Kozarca, Laktaša, Glamočana, iz BSK-a… U Krupu na Vrbas stigli su Novograđani, Prijedorčani, Sanjani, Ključani, Prnjavorčani, Gradiščani, Modričani, Dervenćani, Dobojlije, Brčaci, Bijeljinci, Sarajlije, Jajčani, Hercegovci… cijela Republike Srpska, a i šire. To je snaga i energija za buduće izazove jer su mnogi Krupu prepoznali kao fudbalski trend, stvarnost nastalu entuzijazmom i čvrstom voljom.
Šta ima ljepše kada takmičarski uspjeh začine dječiji osmijesi i radost, kada svako ko je bio na stadionu u Krupi na Vrbasu napusti ozarenog lica i vjerom da fudbal nije propao, ima li išta svetije nego priznati svima da je Krupa najbolji fudbalski klub Republike Srpske u sezoni 2017/18; finale Kupa BiH – ovjereno, finale Kupa Republike Srpske – čeka se potvrda, plasman u Ligu za prvaka – ponovljen uspjeh, a o Kupu Grada Banjaluka tek će se pisati.
Pa dva svjetska transfera, Irfana Jašarevića u Švedsku, odnosno Elvira Koljića u Poljsku, zarađenih čisto i pošteno pola miliona evra koji će da budu uloženi u budućnost kluba, a čekaju se i novi transferi. Pa trener evropskog šmeka Slobodan Starčević, dva puta uzastopno najbolji na manifestaciji “Dan fudbala” u hotelu “Bosna”, prvi i za sada jedini kojem je to pošlo za rukom, stameni kapiten Aleksandar Vukotić, zvanično najbolji fudbaler Republike Srpske na istoj svetkovini, juniori prošle godine finalisti, ove polufinalisti Kupa BiH… i tako u nedogled.
Sve to u vremenu kada su osmijesi događaj, Fudbalski klub Krupa svakim danom mami sve više osmijeha i donosi sve više sreće i radosti, one istinske i iskrene.
Euforija nastala poslije plasmana u finale Kupa BiH nije bila neprirodna, emocije se ipak skupljaju da bi “eksplodirale”, onako spontano, kada kresne amplituda velikog uspjeha na krilima strogog profesionalizma, odricanja i ulaganja.
Radovanje je ono što mnogima od nas danas nedostaje, a ako želite i hoćete da se radujete dođite u Krupu na Vrbasu. Tamo stanuju sreća i radost i fudbalski ponos Republike Srpske.
Ništa nije slučajno. Bar ne u fudbalu. I sve je, kao i u životu, dar Svevišnjeg koji preciznim kantarom mjeri i važe dok ne odredi mjernu jedinicu za sve, pa tako i sreću i radost.
Prostora ima još, da se sa Željom ispuni želja i zapjeva: “Kup je naš, dobar dan Evropo!”
A do tada, stjenovitim kanjonom Vrabasa odjekivaće: “tamo gdje se Sunce u Vrbasu kupa, najjače na svijetu jedno srce lupa, srce šampiona nikog se ne boji, hajmo naprijed Krupa, bićemo najbolji…”
I zaista, nek’ se ori kanjoni cijeli: plavo-bijeli, plavo-bijeli…
Bila jednom jedna vizija, upornošću, entuzijazmom i ljubavlju pretočena u stvarnost, za najsjajnije stranice fudbalske istorije i takmičarskih rezultata koje bi mnogi željeli da imaju, ali…
Ko hoće da uči ima primjer da ga slijedi – Fudbalski klub Krupa!
