Komentari tipa: “Milomir Odović samo folozofira”, “Stojan Vranješ zna samo da uzme pare, ali ne i da prikaže dobre partije”, “Bojan Pavlović je krivac za debakl od Atalante”, “Asim Zec je najbolji fudbaler kojeg je trener Slobodan Krčmarević precrtao”… i tako redom i sve u tom stilu.
Elektronski mediji iz Sarajeva i društvene mreže pune su kritika pojedinaca, ciljano odabranih za žrtve u ovakvim slučajevima, bez stvarnog uporišta u suštini šta se zapravo dogodilo Željezničaru posle dva poraza od kiparskog Apolona, odnosno Sarajevu nakon senzacionalnog remija u Bergamu i bruke na Koševu.
U timu sa Grbavice veliča se jedan igrač, a poništavaju oba trenera u ovoj sezoni, koji po “stručnim” komentatorima i “objektivnim” novinarima nisu, ili ne znaju da rade samo u Željezničaru, iako iza sebe imaju bogat i igrački i trenerski pedigre. Još veća etiketa zalepljena je potencijalnom reprezentativcu BiH iz Banjaluke, potomku Borca Stojanu Vranješu, čiji je mlađi brat Ognjen već duže vremena na udaru “BH fanatikosa” i sarajevske čaršije!
To trkanje ko će više otrovnih strelica da odapne u javnost sa ciljem da “prikaže i predstavi realne slike eliminacije Željeznuičara i Sarajeva” liči na igranje pikada kuvanim rezancima. Ime i odgovornost Husrefa Musemića, trenera Sarajeva se ne pominje u analizama, već se sve prebacuje na golmana Bojana Pavlovića koji je na poluvremenu utakmice neprimerno jednom sportisti gestikulirao prema domaćim navijačima.
Pre “srednjeg prsta” čuvar mreže koji je u dva navrata stažirao i u Crvenoj zvezdi bio je toliko izložen maltretiranju i psovkama u kojima su pominjani svi članovi njegovoe porodice, bio je i “Cigan” i “rupa” i čašćen je sa “marš sa gola”. Kada se uz to doda i negativan, sraman rezultat, čovek “eksplodira”. Usledilo je izvinjenje koje će se najverovatnije pretvoriti u “šut kartu” iz kluba?!
Željezničar kao vicešampion i gubitnik od Zrinjskog, te pobednik Kupa BiH je daleko ispod kiparskog nivoa kao kolektiv, i organizacioni i takmičarski, baš kao što je to Sarajevo, još dalje, od italijanskog predstavika. Fudbal je kolektivna igra u kojoj su greške i sjajni potezi pojedinaca samo deo celokupnom ambijenta i dekora na terenu, a one, ili oni, se događaju kao plod igre celog tima. Sarajevo je previše grešilo, a Bojan Pavlović, fudbalski, bio izložen “rešetanju”.
Izvinjavao se i Husref Musemić za blamažu zaobilazeći ličnu odgovornost i moralne poteze koji bi trebalo da se povuku nakon ovakvih slučajeva i debakala. Ali, šta je Husref Musemić kriv i kolika je njegova odgovornost zato što je Lozničanin Bojan Pavlović primio osam komada? Nekadašnji napadač Crvene zvezde postao je rekorder i kluba i fudbala BiH kao trener koji je u evrokupovima doživeo najteži poraz 0:8. Pre njega taj neslavni rekord držali su Čeh Jirži Plišek čiji je Željezničar 2004. godine poražen u Bugarskoj od Liteksa iz Loveča 0:7, kao i Dženan Uščuplić koji je 2014. godine vodio Sarajevo u Menhengladbahu protiv Borusije 0:7!
Da li je još uvek, po uspešno izvedenoj konstrukciji pre nekoliko godina, Miodrag Ješić za sarajevsku fudbalsku javnost i po procenama “stručnjaka”, najgori trener “bordo” tima u istoriji? Ili je Odovićev poraz na Kipru “teži” i “bolniji” od Musemićevog koševskog iako je pre samo nekoliko dana seo na klupi plavih?
Niko od “vrhunskih” analizatora i onih koji “dobro poznaju stanje u fudbalu BiH” kao i “evropske fudbalske tokove” ne nepomenuše nijednom reč – realnost! Premijer liga BiH je godinama korumpirano i takmičenje puno afera u kojem sudije po nalozima moćnika i čelnika Saveza kroje tabelu i prvenstvo, u kojem su Željezničar i Sarajevo privilegovani i pomilovani, a svi ostali degradirani i omalovaženi, nameštaju se utakmica, Tužilaštvo ne reaguje… Sa tim karakteristikama fudbalska elita “Dejtonske zemlje” je među poslednjima na evropskom kontinentu. Da li je uopšte objektivno i realno bilo da Željezničar i Sarajevo eliminišu Apolon i Atalantu? Ko su stvarni krivci za ispadanje iz Evrope sarajevskih “velikana”?
Jedino se šampion Zrinjski uspeo izboriti protiv Maltežana i prošao dalje…
Ipak je sve ovo stvarna slika fudbala u BiH.
Već viđeno
Remi u Bergamu (2:2) i debakl na Koševu (0:8) podsetio je bolje poznavaoce fudbala u BiH na sličan scenario koji je već jednom viđen “u režiji” Fudbalskog Sarajeva, u jesen 2002. godine.
Naime, tada je u Kupu UEFA sarajevski tim takođe u prvom meču u gostima, u Turskoj odigrao nerešeno – 2:2 protiv Bešikatša, a u revanš susretu na olimpijskom zdanju na Koševu bilo je 5:0 za goste iz Istanbula. Taj meč je kasnije u turskim i medijima iz BiH okarakterisan kao “kladioničarska utakmica” s kojim se navodno bavila i UEFA.
Stop za Ljupka Petrovića
Pre četiri godine videlo se “multietničko” fudbalsko raspoloženje u Sarajevu koje je negiralo projekat UEFA “Respekt” pokrenut protiv rasizma i nacionalizma.
Tada je Ljupko Petrović, trener koji je a Crvenom zvezdom 1991. godine postao klupski prvak Evrope trebalo da sedne na klupu Sarajeva. Međutim nije, a u tome ga je sprečila fotografija sa Željkom Ražnatovićem Arkanom za koju se kasnije utvrdilo da je montirana. Digla se velika prašina i negativne konotacije navijača FK Sarajevo.
A šta ako se neko iz kluba sa Koševa slikao sa Naresom Orićem?
Čapljić bio trener 18 dana
Vlado Čapljić, igračka legenda Željezničara i član generacije koja je igrala polufinale Kupa UEFA protiv mađarskog Videotona ušao je u istoriju kluba sa Grbavice kao trener koji je radio samo 18 dana!
On je 10. septembra 2015. godine imenovan za šefa stručnog štaba i vodio je ekipu u četiri utakmice, pobedio je Olimpik 1:0, zvorničku Drinu 3:2 i Krupu u Kupu BiH 1:0, da bi posle poraza od Travnika (0:2) iznenada dobio otkaz i nasledio ga je pomoćnik Edis Mulalić.
Kasnije se u Sarajevu govorilo kako je Čapljić imao problem u komunikaciji u rodnom gradu – pričao je ekavski!
