Konačno su se ogradili od najvećeg među nama, i to je dobro, jer se najzad jasno vidi s kim su oni, a s kim smo mi
Jedan od osnivača Pokreta „Sloboda narodu“ Boško Vukićević ocijenio je da je vladajuća koalicija u Skupštini Crne Gore glasanjem protiv predloga da se Njegošev dan rođenja proglasi državnim praznikom, formalno i zvanično, proglasila istorijski raskid „Milovog Montenegra“ sa njegoševskom Crnom Gorom.
„I dobro je da su, jer se Njegoš njih stidi, i oni su bruka i sramota njegoševske Crne Gore, koja je simbol slobode, čojstva i junaštva, tj. svega što oni nijesu. Konačno su se ogradili od najvećeg među nama, i to je dobro, jer se najzad jasno vidi s kim su oni, a s kim smo mi, koji nijesmo kao oni. Odbacili su Njegoša, najvećeg pjesnika i mislioca koji se rodio na našim prostorima, najvjerovatnije zato jer je „previše srbovao“, pod uticajem „zlotvora“ Sime Milutinovića Sarajlije, što je zvanična teorija raznoraznih dukljanoidnih ćutuka koji se samoproglašavaju istoričarima“, napisao je Vukićević na svom Fejsbuk profilu.
Takođe, posjetio je, „povodom smjehotresne teze dukljanoidnih ćutuka da su Njegoš i Sima uvezli srpstvo u Crnu Goru, na kratak vodič o svim dinastijama koje su vladale Crnom Gorom, Zetom i Dukljom, a koje su, sve do jedne, bile srpske.
„Jovan Vladimir (Duklja, oko 990 — Prespa, 22. maj 1016) bio je vladar Duklje, najmoćnije srpske kneževine tog doba, od oko 1000. do 1016. godine. Priznat je kao svetac i mučenik, a u Srpskoj pravoslavnoj crkvi se praznuje 22. maja kao Sveti mučenik Jovan Vladimir, knez Srpski. Vizantinci su Duklju često nazivali Srbijom“, posjeća on.
Zatim, Vojislavljevići (vladali Dukljom od 1018. do 1186. godine) su bili srpska srednjovekovna dinastija, koja je nasledila vlast nad Dukljom preko Jovana Vladimira i srpske dinastije Vlastimirovića.
„Ova loza vladala je Dukljom i okolnim područjima, uključujući i Zahumlje, Rašku i Bosnu. Vojislavljevići nose ime po Travunskom plemiću po imenu Stefan Vojislav, koji je bio sinovac vladara Duklje Svetog Jovana Vladimira. On je takođe bio i unuk Ljutimira, poslednjeg kneza Raške“, naglašava Vukićević.
Posjetio je i na dinastiju Nemanjića, da su bili srpska srednjovekovna dinastija koji su vladali Zetom skoro dva vijeka (1189-1356), a čiji je rodonačelnik Stefan Nemanja rođen u današnjoj Podgorici.
„Balšići su bili srpska srednjovjekovna dinastija, koja je vladala Zetom od 1360. do 1421. godine. Po svjedočenju samih Balšića oni svoje porijeklo dovode u vezu sa Nemanjićima. Balša Drugi Balšić iz Skadra, u povelji Dubrovčanima od 27.1.1385. između ostaloga piše: „…molitvama i moljenjima svetih mojih praroditelja Simeona Nemanje, prvoga mirotočca srpskoga i svetitelja Save“, napisao je Vukićević.
Dodaje i podsjećanje na dinastiju Crnojevića koji , (vladali Zetom od 1426 do1499) su treća srpska dinastija iz Crne Gore, potomci zetskog vlastelina Đuraša Ilića, koji se prvi put pominje 1326, u pratnji Stefana Dečanskog, kao čelnik.
„Petrović-Njegoši su četvrta srpska dinastija koja je vladala Crnom Gorom od kraja 17. vijeka sa manjim prekidima do Prvog svjetskog rata. Rodonačelnik dinastije Radul (nakon zamonašenja Petar) porijeklom je sa planine Njegoš, po kojim je porodica i dobila ime, naglašava on.
Prema njegovim riječima, ukoliko su baš sve vladarske dinastije bile okupatorske, prema „zvaničnoj istoriografiji dukljanoida, kako li se tek osjećaju ti mučenički egzemplari“
„Ala se narobovaše“, primijetio bi neko… Oni su, pod uticajem bolesne srbofobije u kojoj pronalaze smisao življenja, spremni da potvrde da su oduvijek bili pod okupatorskom čizmom srpskih vladara. Samo im se u srbofobiju ne smije taknuti, u sve drugo može. Mučan je to život, tmuran, težak, nesrećan, pritisnut takvom sviješću“, kazao je Vukićević.
Na kraju citirao je Njegoša, sa dobro poznatim stihovima„Kome zakon leži u topuzu, tragovi mu smrde nečovjestvom“ i „Svak je rođen da po jednom umre, čast i bruka žive dovijeka“.
