Navodi iz saopštenja Vlade Crne Gore o odlukama Evropskog suda za ljudska prava u Strazburu nisu tačni, a nisu osnovani ni zaključci Vlade da su primjedbe na Zakon o slobodi vjeroispovijesti isključivo ideološke i da nemaju utemeljenja ni u domaćem niti u međunarodnom pravu, saopšteno je iz Advokatske kancelarije Radić iz Beograda.
– Sud u Strazburu nije 31. januara donio odluku o odbijanju zahtjeva da Crnoj Gori privremeno bude zabranjena primjena Zakona o vjerskim slobodama… do donošenja odluke crnogorskog Ustavnog suda ili do zaključenja temeljnog ugovora između Srpske pravoslavne crkve /SPC/ i Crne Gore. Sud u Strazburu nije donio odluku 9. oktobra 2012. da je SPC osporena restitucija imovine, vrijedna više stotina miliona evra, oduzeta 1946. od Sreske poljoprivredne komisije i Zemaljskog agrarnog suda – navode iz kancelarije Radić, koja je Evropskom sudu podnijela inicijative za izdavanje privremene mjere kojom bi državnim organima Crne Gore bilo zabranjeno sprovođenje Zakona o slobodi vjeroispovijesti.
U saopštenju se dodaje da Evropskom sudu za ljudska prava predstavka može biti podnesena u roku od šest mjeseci od donošenja odluke Ustavnog suda Crne Gore, što nije ispunjeno jer Ustavni sud do danas nije donio takvu odluku.
– Dok traje postupak ocjene ustavnosti Ustavni sud može po predlogu ili samoinicijativno doneti odluku da osporene odredbe Zakona suspenduje do okončanja postupka ocjene ustavnosti. Taj Zakon, kao što je 24. januara saopštio i premijer, počeo je da se primenjuje i on ne priznaje SPC status pravnog lica sve dok se ne registruje kod nadležnog ministarstva. Budući da ni nakon mesec dana Sud nije odlučivao ni o privremenoj mjeri, 17. i 25. januara o neustavnostima i mogućim problemima obaviješteni su predsjednik i premijer – navodi se u saopštenju.
Iz ove kancelarije ukazuju da poseban problem predstavljaju odredbe Zakona kojima je država ostavila sebi rok od godinu dana da preknjiži imovinu SPC.
– S obzirom na to da država u veoma kratkom roku, od nekoliko dana, može da se upiše kao vlasnik svih nepokretnosti, a da postupak pred Ustavnim sudom traje godinu i duže, stvoren je utisak da bi Ustavni sud mogao da proglasi neustavim osporeni Zakon, a da to ne bi imalo bilo kakvog efekta – ističe se u saopštenju.
U saopštenju se dodaje da, za razliku od prethodnog Ustava, prema članu 152 Ustava Crne Gore, objavljivanjem odluke o neustavnosti nekog zakona on prestaje da se primjenjuje na buduće odnose, ali nema značaj na odluke koje su do tog dana postale pravosnažne /upis imovine na državu/.
– Evropskom sudu za ljudska prava objašnjeno je značenje člana 152 Ustava Crne Gore, pa je zatraženo da, bez obzira na to što još nisu ispunjeni uslovi za podnošenje zvanične predstavke, donese istovjetnu privremenu mjeru kao što je zatraženo od Ustavnog suda Crne Gore. Tako nešto propisi Suda ne predviđaju i takvu odluku do sada nije donosio – piše u saopštenju Advokatske kancelarije Radić.
Iz Kancelarije navode da je dežurni sudija osporio donošenje predložene odluke, navodeći da taj prijedlog ne spada u Pravilo 39 i objašnjavajući da se taj član u ogromnom broju slučajeva primjenjivao na slučajeve protjerivanja i ekstradicije, kada bi pritužilac bio u stvarnom riziku povrede prava na život, podvrgnut mučenju ili nehumanom tretmanu, ukoliko bi bio poslat u odredišnu državu.
– Međutim, uprkos negativnom mišljenju dežurnog sudije, na kraju tog dopisa od 31. januara piše: “Bio bih vam zahvalan ako me obavestite što pre možete da li želite da nastavite sa vašim pritužbama u smislu Konvencije”, sa napomenom da nam Sud šalje komplet za predstavku sa naljepnicama sa bar-kodovima. Upravo smo obavijestili Sud da nastavljamo sa tim postupkom – ističu iz Advokatske kancelarije Radić.
U vezi sa navodima Vlade Crne Gore da je još u Knjaževini, kasnije u Kraljevini Crnoj Gori, nekanonska crnogorska pravoslavna crkva bila autokefalna i da je koristila tu imovinu iz Advokatske kancelarije naglašavaju da ne posjeduju dokaz o kanonskoj autokefalnosti.
Crna Gora je krajem prošle godine usvojila Zakon o slobodi vjeroispovijesti kojim se reguliše i pitanje vlasništva nad imovinom vjerskih zajednica. SPC taj zakon vidi kao paravan za otimanje njene imovine u Crnoj Gori.
Vlada Crne Gore objavila je juče na svom sajtu da je Evropski sud za ljudska prava u Strazburu odbio zahtjev beogradske advokatske kancelarije Radić da Crnoj Gori bude zabranjeno sprovođenje Zakona o slobodi vjeroispovijesti do donošenja odluke Ustavnog suda Crne Gore o ustavnosti Zakona ili do zaključenja temeljnog ugovora sa SPC.
U saopštenju se navodi da je 2012. godine Crna Gora dobila spor pred Evropskim sudom za ljudska prava po tužbi SPC, koja je zahtijevala restituciju crkvene imovine u Crnoj Gori.
