Potezi Sarajeva u vrijeme pandemije virusa korona mogu se opisati kao antagonizam i politička kontradikcija, a muslimani u BiH nemaju argument za odbijanje mjera s ciljem zaštite ljudi i koriste situaciju da podstaknu etničke tenzije, umjesto da to vide kao medicinski problem, smatra kanadski Centar za istraživanje globalizacije /Global Research – Center for Research on Globalization/.
U tekstu se podsjeća da Republika Srpska ozbiljno gleda na ovaj problem, pa je i Narodna skupština većinom glasala za uvođenje vanrednog stanja, što je pozdravio i visoki predstavnik u BiH Valentin Incko, kao i opredijeljenost predsjednice Republike Srpske Željke Cvijanović za vanredna ovlaštenja u interesu javnog zdravlja.
Sam Incko je naglasio da zaustavljanje širenja pandemije virusa korona i spasavanje života građana mora da bude prioritet za vlasti u BiH.
Međutim, njegove preporuke nisu ubijedile vlasti u BiH i dok god su granice otvorene narod Republike Srpske je u opasnosti od povećane stope infekcije.
U tekstu se podsjeća da politički lideri u Sarajevu ulažu veto na odluku Narodne skupštine Republike Srpske da uvede vanredno stanje na svojoj teritoriji i tako suzbije širenje virusa.
Autor ističe da muslimani u BiH iz političkih razloga blokiraju spasonosne mjere bezbjednosti, koje podržava međunarodna zajednica.
– Kao što se i ranije pokazalo, nije kontradiktorno zatvoriti granice entiteta kao što je to bio slučaj u mnogim zemljama i regionima na svijetu, koje su zatvorile svoje granice iako su dio jedne države – navodi se u tekstu.
U tekstu pod naslovom “EU zahtijeva da Srbija pomogne Kosovu u vrijeme kriza zbog virusa korona” navodi se da se od Srbije u vrijeme pandemije očekuje da pomogne Kosovu u ime EU, i pored toga što nije članica bloka i što Brisel insistira na nezavisnosti Kosova.
Beograd ne može da pomogne Republici Srpskoj u vrijeme pandemija virusa korona, a da u isto vrijeme ne bude optužen za miješanje u odnose u BiH, dok EU proglašava da je Kosovo sada de fakto odgovornost Srbije, ističu iz kanadskog Centra za istraživanje globalizacije.
Takođe, u ovo vrijeme krize EU proglašava da je Kosovo de fakto odgovornost Srbije, a ovaj neprincipijelni stav bloka vođen je isključivo interesima glavnih članica i ima za cilj da prebaci medicinsku odgovornost za samoproglašeno Kosovo na Srbiju.
U tekstu se podsjeća da EU nije učinila ništa da suzbije albanski separatizam.
– U stvari, EU podržava nezakonitost nezavisnosti Kosova što se vidi iz činjenica da je rasporedila 1.000 policajaca, kao i da su sve zemlje članice osim Grčke, Kipra, Rumunije i Slovačke, priznale nezavisnost Kosova – podsjeća se u tekstu.
U tekstu se ističe da EU pokušava da prisili Srbiju da uputi pomoć i Kosovu ne očekujući zauzvrat nikakve postupke dobro volje sa albanske strane.
– To je politika koja zahtijeva da Srbija tretira Kosovo kao dio svoje teritorije, dok u isto vrijeme EU pokušava da natjera Beograd da prihvati Kosovo kao nezavisnu državu – navodi se u tekstu.
Sličan apel iz EU upućen je Srbiji i u vrijeme migrantske krize kada se Unija izolovala od problema na Kosovu i zatražila od Beograda da sarađuje sa Prištinom u kontrolisanju priliva migranata 2015. i 2016. godine.
– Onda nije začuđujuće što je Beograd izgubio interes u pokušaju da udovolji Briselu i više ne reaguje na obećanja o članstvu u EU te nastavlja da gradi odnose sa tradicionalnim saveznikom Rusijom, kao i sa rastućom silom Kinom – zaključuje se u tekstu.
